سومین کارگاه تجربه در بخش گل محمدی و گلاب با هدف انتقال تجربه و هم‌افزایی بین فعالان، متخصصان و علاقمندان این حوزه در تاریخ 16 تیر سال 1401 به صورت حضوری و مجازی برگزار شد و به واکاوی تجربیات مهندس سید تقی حجازی، رئیس هیأت مدیره شرکت تقطیران پرداخته شد.

در ابتدای این نشست که متخصصان و علاقمندان در بخش گیاهان دارویی و گل محمدی از سراسر کشور به صورت حضوری و مجازی شرکت داشتند، حسین خصاف مفرد، عضو هیأت مدیره کانون هماهنگی دانش، صنعت و بازار گل محمدی و گیاهان معطر ضمن خوشامدگویی به میهمانان و حضار به بیان اهداف برگزاری کارگاه­های تجربه پرداختند و شنیدن روایت دسته اول از تجربه­ افراد باتجربه و پیشکسوت را مورد تأکید قرار دادند.

در بخش اصلی این کارگاه، سید تقی حجازی به روایت تجربه های خود در بخش گیاهان دارویی و معطر تا تولید و بازار پرداختند. ایشان در سال 1335 در یک خانواده فرهنگی به دنیا آمدند و پدرشان در میانسالی به رحمت خدا رفتند. ایشان در شرایطی که 11 سال بیشتر نداشتند و برادرانش برای ادامه تحصیل خارج از شهر بودند. در چنین شرایطی ایشان مسئولیت حمایت و سرپرستی خانواده را به سختی بر عهده گرفتند. برای گرفتن دیپلم وارد مدرسه محمودیه کاشان شدند و علاوه بر تحصیل به کار هم اشتغال داشته و به سختی روزگار را سپری کردند. هم­زمان برادر بزرگ­تر او سیدحسین، در دانشگاه شیراز مشغول به تحصیل بود و بعد از آن در یک مؤسسه علمی مشغول به کار در حوزه آبیاری و خاک شد.

سیدتقی حجازی در سال 1354 با اجرای آبیاری قطره‌ای مزرعه دکتر مدیحی در نزدیکی روستای مشهد اردهال عرصه­ جدیدی از کار را آغاز کرد و تحت آموزش و نظارت برادرش سیدحسین، تمام مزرعه را به این سیستم آبیاری تجهیز کرد. این مزرعه هنوز هم برجستگی قابل توجهی در بحث آبیاری دارد. او تجربه کار در این حوزه را از نقطه­ای به نقطه دیگر پشت سر گذاشت تا اینکه در ابتدای سال 57 در زمینی که متعلق به آقای راهب بود، قطعه­بندی زمین و آبیاری قطره­ای را اجرا کرد.

کم­کم تجربه لوله­ کشی گاز و خدمات تأسیساتی را به کار خود اضافه کرد و این تجربه زمینه­ای شد برای ورود به ابعاد صنعتی و فنی مرتبط با اسانس­گیری. در زمستان سال 1363 به درخواست برادرش سیدحسین برای بازدید از مزرعه‌ای نزدیک مشهد اردهال به کاشان آمد. برادر قصد داشت کار دولتی را رها کند و با توجه به فعالیت چندساله در کارخانه اسانس‌گیری کاشان وارد عرصه تولید اسانس به صورت خصوصی شود. او آن روزها را این­گونه روایت می­کند: «در کنار استخر مزرعه با هم دست دادیم که «جو بکاریم و نان جو بخوریم». قرار شد من نیز بخشی از کارها را پیگیری کنم. برای تأمین هزینه خرید مزرعه، زمینم را فروختم و 52000 تومان پول نقد به برادرم دادم. ایشان هم با برادر کوچکترم منازلشان را فروختند و به این ترتیب پول زمین را جور کردیم و مزرعه، خانه ما شد. بعد از آن دیگی با ظرفیت 100 کیلو ساختیم و توانستیم عرق نعنا بگیریم و به صورت عمده به آقای راهب بفروشیم. سال بعد گلاب و عرقیات گرفتیم و فروختیم. کم کم من بازار نعنا را شناختم و متوجه شدم مرکز تولید نعنا خشک ایران قم هست. در فصل‌هایی که نعنا گل می‌کرد و دیگر به درد تازه خوری نمی‌خورد از کشاورز قمی خریداری کرده و عرق می‌گرفتیم.»

در ادامه اقدام به ساخت سالن جدیدی کرده و در دیگ‌های بزرگ مسی که ساخت خودشان بود اقدام به عرق‌گیری و تولید گلاب با کیفیت عالی کردند. صادرات به امارات هم تجربه دیگری است که پشت سر گذاشتند تا کوله ­بار تجربه خود برای روزهای سخت پربار کنند. این تجربه ­ها با موفقیت­ها و شکست­هایی همراه بود. تا جایی که برخی مواقع سرمایه خود را از دست دادند. مهندس تقی حجازی مشکلات این مسیر این گونه روایت می­کند: «به دلیل مشکل نقدینگی سهام مجموعه را یکبار تا 42 درصد و بار دیگر تا 20 درصد فروختیم و تقریباً سهام کمی برای خودمان ماند. از آن به بعد تولید اسانس را سر لوحه کار و فعالیت خود قرار دادیم. یکی از مشتریان ما یک صادر کننده اسانس مرزه به نام آقای منشوری بود. سال‌ها برایش اسانس مرزه با سود بالا تولید کردیم و تقریباً تمام مرزه اطراف اصفهان جهت اسانس‌گیری به ما تحویل می‌شد. این کار به ما اعتماد نفس دوباره داد. کم‌کم شروع به تولید گلاب و سایر اسانس‌ها مثل اسانس گل محمدی و زیره کردیم. در ابتدای دهه 70  برای توسعه ارتباطات تجاری به شهر گرس فرانسه رفتند. ولی متاسفانه به دلیل اینکه آنالیز اسانس‌های ارسالی با هم فرق داشت، شرکت فرانسوی حاضر به خرید نشد. این جرقه‌ای شد تا تصمیم بگیریم محصولاتی با ارزش افزوده بالاتر از اسانس تولید کنیم. در این راستا برادرم با توجه به تحصیلات خود شروع به مطالعه در منابعی مانند essential oils نمود و مبحثی به نام افشره‌های گیاهی توجهش را جلب نمود. تصمیم به تولید قطره‌های حاوی 2 تا 5 درصد اسانس گرفتیم و از آنجا جرقه تأسیس شرکت باریج اسانس زده شد».

حجازی شعار شرکت را این جمله ابوسعید ابوالخیر گذاشت که گفت «خدایش بیامرزد که یک گام جلوتر نهد». کم کم ساخت دستگاه برای شرکت‌ها و کارخانه‌های مختلف در سراسر ایران شروع شد و در کارخانه‌های مختلف از جمله کشت و صنعت کازرون و کندلوس سرمایه­گذاری صورت گرفت. همکاری با افراد دانشی دانشگاه و علمی کردن کار، توسعه کسب و کار و ارتقا سطح آن از نقاط قوت تقطیران بود و همین امر باعث شد که این شرکت از سال1370 وارد تولید دستگاه‌های مورد نیاز صنایع پتروشیمی، نفت و فولاد شود. در حال حاضر 80 درصد تولیدات این شرکت برای بخش فولاد، پتروشیمی و نفت هست. ولی دستگاه‌های حوزه مرتبط با گیاهان دارویی نیز همچنان در دستور کار قرار داد.

ایشان در ادامه به حفظ و ارتقای جایگاه گلاب برای ایران به عنوان یک محصول برند تاکید کردند وگفتند با توجه به طبع گرم و لطیف این فرآورده و از سویی وجود مناطق سردسیر قابل توجه در دنیا نیاز هست که برای کسب و توسعه بازار این مناطق بیشتر تلاش و برنامه‌ریزی نماییم. از سویی روی سایر فرآورده‌های گل سرخ که حدود 120 محصول است کار کنیم و ارزش افزوده ایجاد نماییم.

در ادامه این نشست حجازی با توجه به تجارب خود توصیه‌هایی برای مخاطبین خود داشتند که از مهمترین آنها عبارتند از:

• عدم انتشار ناکامی ­ها و تحریم ­هایی که علیه شرکت صورت گرفته جهت جلوگیری از فشارها و سلب اعتماد مشتری و شرکای کلیدی،
• داشتن بخش تحقیق و توسعه از زمان شروع و توسعه کسب و کار و ادامه آن مسیر وتأکید بر استفاده از فناوری­های جدید،
• داشتن نظم مالی و حساب وکتاب مشخص،
• عدم تعارفات در روابط کاری و مشخص نمودن حقوق شرکا به صورت مشخص و در سازوکار حقوقی رسمی در شرکت،
• تلاش برای افزایش دارایی از جمله جایگاه اجتماعی، دانش مجموعه، اعتبار مجموعه در بازار با دریافت گواهی­های بین­المللی و ارتقای شناختی که دیگران در تمام سطوح از فرد دارند. باید توجه داشت که کل دارایی­ها محدود به پول نیست.

در پخش پایانی این نشست، سید تقی حجازی به سوالات مخاطبان پاسخ دادند. ایشان در پاسخ سوال یکی از مخاطبان در خصوص بهترین راهبرد رقابت با دنیا با توجه به ارتقا سطح کیفی محصولات سایر کشورها، به ضرورت حضور فعال تشکل‌هایی مثل انجمن و کانون تأکید کرده و ادامه دادند که باید این تشکل‌ها را تقویت کنیم. چون این مجامع می‌توانند مسئولین اجرایی را به این صنف پیوند دهند و زبان آن صنف در جاهایی باشند که خود قادر به دفاع از خود نیستند. شعاع دایره را روز به روز بزرگتر کنیم تا بتوانیم رقبای خارجی را کنار بزنیم.

در پاسخ به این سوال که برای دانشجویان رشته گیاهان دارویی چه توصیه‌ای دارید این گونه بیان کردند: ابتدا استعداد و علافه خود را بررسی کنند. همزمان با درس خواندن در دانشگاه وارد عرصه عملی شوند. حتماً در کنار یک کشاورز کار کنند تا زبان کشاورز را بلد باشند و امکان مفاهمه و اقناع کشاورز را داشته باشند.

در بحث کشت گیاهان دارویی پیشنهاد کردند که گیاهان دارویی با ارزش بالا را با تحقیق و مطالعه پیدا کنند. سعی کنند برای گیاه از طریق فرآوری ارزش افزوده ایجاد کنند. شناخت بازار، مطالعه بازار، پیدا کردن نوع محصول، پایداری و ماندگاری با هدف و مطالعه شده از مهمترین نکات برای شروع و توسعه کسب و کار هستند و در همه رشته‌ها جواب می‌دهد. مطالعه بازار نشان می‌دهد دنیا به سمت مصرف و تولید گیاهان دارویی و فرآورده‌های حاصل از آن حرکت می‌کند. پس چون هدفمان را درست انتخاب کنیم، در مسیر حرکت فقط به هدف نگاه می­کنیم و همین باعث عدم ناامیدی و حرکت ما می‌شود.

در پاسخ به سؤال آخر در خصوص حفظ و تداوم این مجموعه در آینده و انتقال آن به نسل‌های بعدی این گونه بیان کردند: متأسفانه از زمانی که تحصیلات دانشگاهی بدون پشتوانه تجربی شدت یافت، فرزندان صنعتگران و تولیدکنندگان به سمت تحصیلات رفتند و از کسب وکار خانوادگی خود دور ماندند. و همین امر باعث انحلال کارخانه‌ها و شرکت‌ها بعد از فوت مؤسسین اصلی شد. من سه پسر دارم که از ابتدا هر سه را با کار و صنعت آشنا کردم و بنا به مسئولیت خود در کارخانه به کار هستند. کودک یک صنعتگر یا تولید کننده از کودکی در جریان همه امور قرار می‌گیرد و ناخودآگاه دارای یک دانش مقدماتی می­شود که بسیار ارزشمند است. از طرف دیگر باید روابط کاری در قالب حقوقی مشخص و جایگاه افراد معین شود.

لازم به ذکر است این کارگاه های تجربه به صورت دوره ای توسط کانون هماهنگی، دانش، صنعت و بازار گل محمدی و گلاب برگزار خواهد شد. برای اطلاع از برنامه های آتی، کانال کانون در تلگرام به آدرس rosekanooniran و یا وب سایت www.rosekanoon.ir را دنبال نمایید.

سید جواد سجادی بیدگلی - عضو هیت نمایندگان اتاق کاشان در خصوص مشکلات تولید فرش ماشینی و صادرات آن گفت:

در صورت محاسبه هزینه استهلاک ماشین الات فرش ماشینی، برای واحدهای تولیدی بخصوص واحدهای ایجادی جدید تولید فرش ماشینی توجیه اقتصادی ندارد.

مدیرعامل تعاونی فرش ماشینی آران و بیدگل ادامه داد: خیلی از شرکت‌های در حال به روزآوری سرمایه‌ هستند. یک دستگاه 1200 شانه قبل از جهش دلار حدود 8-7 میلیارد تومان بود و بر این اساس در دفاتر ثبت شده است ولی الان قیمت دستگاه به 80-70 میلیارد تومان رسیده است. اکثر شرکت‌های فرش‌ ماشینی هزینه استهلاک را در قیمت تمام شده فرش ماشینی محاسبه نمی‌کنند. در واقع مبنای محاسبه استهلاک ،قیمت اولیه ماشین است و چنانچه ذخیره استهلاک در قیمت تمام شده محصول محاسبه شود اصلاً تولید فرش ماشینی به صرفه نیست و توجیه اقتصادی ندارد.
دستگاهی که 7 میلیارد تومان خریداری شده است الان هزینه اورهال آن بیش از سه میلیارد تومان است ولی نمی‌توان ذخیره استهلاک واقعی را دردفاتر قانونی لحاظ نموده و آن را در محاسبات مالی مدنظر قرار داد. دولت در حال شفاف‌سازی مراودات مالی است ولی نباید شفاف‌سازی یک طرفه باشد. تولید با این روند در حال نابودی است. این سیاست‌ها به جای این که سرمایه‌ها را جذب کند باعث فرار سرمایه می‌شود. چیزی که اکنون شاهد آن هستیم و خیلی از تولیدکنندگان در کشورهای دیگر درحال سرمایه گذاری هستند.
در خصوص قوانین که برای مشاغل سخت و زیان‌آور وضع شده است باید در نظر داشت که حدود بیست وپنج سال قبل یک سری شرکت‌های دولتی ‌خصوصی متناسب با مقتضیات زمان برای کاهش نیروی انسانی ،لایحه ای را به مجلس برده و مصوبه مجلس را اخذ کردند. آن قانون از همان ابتدا باید به صورت موقت مدنظر قرار می‌گرفت وبعداز آن اصلاح میشد .
صنعت نساجی در هیچ جای دنیا به عنوان مشاغل سخت و زیان‌آور شناخته نمی‌شود. و الان همین قانون معضلی برای نیروی کار شرکت‌ها شده است و در مجموع می‌توان گفت این‌ها پای‌بندهایی است که جلوی حرکت صنایع را بسته است.
در خصوص صادرات فرش ماشینی بدیهی است که مازاد تولید وجود دارد و باید از کشور خارج شود. نه تنها هیچ مشوقی برای صادرکننده وجود ندارد مرتب هم سدهای جدیدی ایجاد می‌شود. الان دولت می‌گوید تعهدات ارزی باید در سامانه نیما عرضه شود. وقتی اختلاف ارز نیمایی و آزاد 6 هزارتومان است دیگر صادرات مقرون به صرفه نیست و حاشیه سود آن در حدی نیست که این هزینه‌ها را پوشش دهد.
بر اساس آمار گمرک کل صادرات نساجی در سال 1400 برابر 680 میلیون 552 هزار 184 دلار است. که به میلیارد نمی‌رسد. کل واردات نساجی یک میلیارد و 650 میلیون 471 هزار 680 دلار است. این اعداد و ارقام در حدی نیست که وقت ،انرژی وفکروذهن صاحبان صنعت و دولتمردان را برای وضع قوانین و ایجاد محدودیت‌های گمرکی به خود اختصاص دهد.
597 میلیون دلار از کل مبلغ واردات مربوط به مواد اولیه پایه مثل الیاف اکرولیک، پنبه و ویسکوز است. 763 میلیون دلار آن واردات انواع پارچه است. آیا بهتر نیست صنعت نساجی که صنعتی اشتغال‌زاست و هیچ باری بر دوش دولت ندارد از تعهد ارزی معاف شود؟ همین پیشنهاد برای فرش دستباف هم هست. پیشنهاد این است که تعهد ارزی فرش دستباف و ماشینی برداشته شود یا برای واردات پارچه که کالای آماده است و ارزش افزوده آن جای دیگری انجام شده است ،اجبار شود که ارز خود را از صادرکنندگان فرش ماشینی تأمین کرده و برای واردات آن ارز نیمایی اختصاص داده نشود.
طبق قانون صادرات از محل ورود مواد اولیه (ورود موقت)از شمول تعهدات ارزی معاف است. این موضوع مورد تاییدگمرکات و رودی وگمرک ایران است ولی بانک مرکزی زیر بار آن نمی‌رود وتاکید بر باز گشت ارز دارد.

سعید حقیقی - مشاور امور بازرگانی خارجی اتاق کاشان در خصوص مشکلات صادرات و واردات فرش ماشینی گفت:

نقاط ضعف عمده‌ای در زمینه صادرات فرش ماشینی وجود دارد که سازمان توسعه تجارت باید آن را رفع کند. ترکیه 65 میلیون دلار صادرات فرش ماشینی به امارات دارد این در حالی است که صادرات ایران 5 میلیون دلار است. علت چیست در حالی که فاصله ایران و امارات کمتر از ترکیه است؟ آیا امارات پایگاه صادرات مجدد فرش ماشینی برای ترکیه است یا همۀ آن در امارات مصرف می‌شود؟ ضمن این که ایران از بزرگ‌ترین کشورهای صادراتی فرش ماشینی محروم است. ایران از بازار صادراتی آمریکا، انگلیس، آلمان و عربستان محروم است و باید راه حلی برای آن پیدا کرد.
اگر سازمان توسعه تجارت برای کشورهای هدف صادرات فرش ماشینی پایگاه حمایتی ایجاد کند که صادرکنندگان با آن در تماس باشند. ممکن است بخشی از مشکلات صادرات مرتفع شود. این پایگاه می‌تواند برگزاری یک نمایشگاه فرش ماشینی در کشور هدف تعریف شود.
مشکلات ما عمدتاً بانکی و نقل و انتقال پول است ولی گام نخست آن است که در کشورهای هدف حضور پیدا کرده و محصولات خود را ارائه کنیم چه بسا به واسطه این حضور مشکلات بعدی مرتفع گردد.
در حال حاضر علی‌رغم همه شعارهایی که داده می‌شود هزینه‌های تولید توسط دولت بالا رفته است. آقای خاندوزی گفته است شرکت‌های تولیدی از 4 درصد مالیات علی‌الحساب معاف هستند و باید 2 درصد پرداخت کنند و دائم این خبر اطلاع‌رسانی می‌شود. در صورتی که اصلاً شرکت‌های دولتی هنگام ترخیص کالا مالیات علی‌الحساب پرداخت نمی‌کنند و این مربوط به تجار است. خودشان هم نمی‌دانند مالیات علی‌الحساب مربوط به چه کسی است. در صورتی که این موضوع هیچ تأثیری در کار تولیدکننده ندارد.
در یک مورد دیگر و به عنوان نمونه 910 میلیون تومان هزینه گمرکی و ارزش افزوده برای 86 هزار کیلو بار وارداتی یکی از شرکت‌های تولیدی در نظر گرفته شده است. کیلویی 10 هزار و 500 تومان. در صورتی که در سال‌های گذشته الیاف کیلویی 2 هزارتومان به دست تولیدکننده ‌رسیده است. با این وضعیت چگونه شرکت سرمایۀ در گردش خود را تأمین کنند. این مسائل روند کار تولید را کُند کرده است. تولیدکننده برای وارد کردن یک خط ریسندگی 8 میلیون یورویی باید 30 میلیارد تومان حق گمرکی پرداخت کند.

نشست میز کشوری توسعه صادرات فرش ماشینی در اتاق کاشان با حضور صاحب نظران این حوزه بصورت مجازی و حضوری برگزار شد.

 احمدفرهی عضو هیات رئیسه اتاق کاشان:صادرات فرش ماشینی با وجود موانع مطلوب است
 صنعت فرش ماشینی صنعتی است که دولت در آن دخالت نداشته است و شاید بتوان گفت به این واسطه 800 واحد تولیدی فقط در منطقه کاشان و آران و بیدگل پا گرفته است. در زمینه صادرات علی‌رغم همه مشکلاتی که ناشی از تحریم به وجود آمده است بیش از 300 میلیون دلار صادرات انجام می‌شود. این رقم بالایی نیست ولی در مقایسه با مشکلات و موانع قابل توجه است.
وی افزود: بديهي است چنانچه موانع فعلي برطرف شود و ارتباط و تعامل با دنيا برقرار شود ميزان صادرات فرش حداقل به يك ميليارد دلار افزايش مي يابد.
فرهی گفت: مشکلی که آینده صنعت فرش ماشینی را با مخاطراتی مواجه خواهد نمود به واسطه کاهش ارزش پول ملی و افزایش دلار است که در این صورت مانعی برای خرید ماشین‌آلات خارجی است. از سوی دیگر دولت علی‌رغم این که اعلام می‌کند مدافع تولید است ولی معافیت گمرکی را برداشته است که به همین واسطه 10 میلیارد تومان به قیمت تمام شده هر ماشین اضافه شده است.
عضو هیات رئیسه اتاق کاشان تاکید کرد: در کشورهای همسایه با وجودی که هزینه انرژی و مزد کارگر بالاتر از ایران است ولی بهره‌وری بالا فعالیت صنایع را توجیه پذیر کرده است. موانع قانونی به مراتب کمتر از ایران است، ماشین‌آلات صنایع به روز است و به همین واسطه بهره‌وری بالاتر است.
وی ادامه داد: توجه داشته باشیم در حال حاضر سه چهارم تولید فرش ماشینی کشور در این منطقه انجام می‌شود. این مقدار تولید به مراتب بیش از نیاز داخلی است و از سوی دیگر قدرت خرید داخل کمتر شده است و چنانچه صادرات فرش ماشینی به صورت جدی مورد توجه قرار نگیرد تولید با چالش‌های جدی مواجه خواهد شد.

عبدالرحیم مفیدی - عضو هیات رئیسه اتاق کاشان : موانع صادرات فرش روز به روز بیشتر می‌شود
اردیبهشت 97 میز صادرات فرش ماشینی پایه‌گذاری شده است ولی مشخص نیست در این چهار سال چه اتفاق مطلوبی برای صادرات فرش ماشینی کشور و منطقه افتاده است. هدف از تشکیل این میز رونق صادرات محصول است ولی در عمل چیزی دیده نمی‌شود. معمولاً رویه چنین است که سازمان یا تشکلی ایجاد شده و بعد به حال خود رها می‌شود و امیدوارم برای این جلسه چنین نشود.
در سایت سازمان توسعه تجارت نشانه‌های قابل توجهی از فرش ماشینی دیده نمی‌شود و از این محصول که یکی از برندهای صادراتی کشور است هیچ اطلاعاتی به مخاطب ارائه نمی‌شود حتی برای برگزاری نمایشگاه‌هایی نیز اطلاعاتی یافت نمی‌شود و لازم است میز توسعه صادرات فرش ماشینی با تعاملی که بین تولیدکننده و متولیان آن برقرار می‌کند نقایص موجود در حوزه صنعت فرش ماشینی را برطرف نماید.
همگان اذعان دارند راه برون‌رفت از مشکلات اقتصادی کشور صادرات محصولات غیرنفتی است ولی سیاست‌های موجود نه تنها نشانی از راهکار دیده نمی‌شود بلکه روز به روز بر موانع آن افزوده شده است.

کریم سلیمی- رییس اداره بازرگانی خارجی اداره کل صمت استان اصفهان: صادرات فرش ماشینی جهان 18 میلیارد دلار است
هدف میز شناسایی مشکلات کلان تجاری در حوزه محصول مورد نظر است. مشکلات بازار هدف، مسائل بانکی، بیمه،گمرک، حمل و نقل و قیمت تمام شده محصول از اهداف میز فرش است.
هدف گذاری این است میز استانی فرش ماشینی در کاشان برگزار شود و میز ملی توسعه صادرات فرش ماشینی در تهران و همزمان با برگزاری نمایشگاه‌ بین‌المللی تهران با محور سازمان توسعه تجارت مورد توجه قرار گیرد.
بر اساس آمار سایت ITC که سایت بین‌المللی آمار و ارقام است کل صادرات فرش ماشینی جهان 18 میلیارد دلار اعلام شده که در رأس آن چین با 3.3 میلیارد دلار است. پس از آن ترکیه با 3.2 میلیارد و هند با 2.2 میلیارد دلار و بلژیک 1.6 و آمریکا با 700 میلیون دلار در رتبه‌های بعدی قرار گرفته و در نهایت کاشان صادرات 100 میلیون دلار در انتهای این جدول است. البته آمار رسمی است و مقدار واقعی برای ایران همان 300 میلیون دلار است که در صحبت دوستان نیز مطرح شد.
هدف میز بررسی مشکلات و ارائه راهکار و یپگیری برای حل مسائله است. به عنوان مثال میز نساجی اصفهان تا کنون با برگزاری چندین جلسه مشکلات صادرات محصولات نساجی را بررسی کرده و 40-30 مشکل احصاء شده است که اولویت‌بندی شده و برای حل آن چاره‌اندیشی می‌شود. حتی برای حل مشکلات اولویت دار از طریق مجلس و با اتکاء به مصوبات میز صادرات نساجی اقدام پیگیری انجام شده است.
در حوزه فرش ماشینی لغو معافیت گمرکی ورود ماشین‌آلات یک مشکل اولویت‌دار است که قیمت تمام شده محصول را افزایش می‌دهد. میز صادرات می‌تواند این موضوع را به عنوان یک مشکل اولویت‌دار از طریق دولت و مجلس پیگیری کند.
میز صادرات به این یعنی است که در حوزه صادرات آن محصول کار کارشناسی انجام شود. مشکلات یک حوزه شناسایی شده و برای حل آن اقدام شود. دبیرخانه میز با اتاق بازرگانی است. اتاق‌های بازرگانی دبیرخانه میزهای کشوری است که می‌توانند پیگیری‌های لازم را انجام بدهند و حتی این ظرفیت وجود دارد که مصوبات میز را از طریق دولت و مجلس حل نمایند.